Een kijkje in mijn wereld: Hoe leer je te houden van jezelf?

De vraag is hoe doe je dat, houden van jezelf? Bij de een gaat het als vanzelf en bij de ander kan het moeizamer gaan. Bij mij is het een heel proces geweest en nog kan ik weleens tegen dingen aanlopen. Heb jij dat ook of voel jij de zelfliefde als iets dat er gewoon is? Hoe je naar jezelf kijkt heeft voor een groot deel te maken met jouw kindertijd. In de eerste 7 jaar van je leven neem je alles op als waarheid en zo vormen jouw gedachtes over jezelf hier al. Hoe ben je gevormd en welke overtuigingen zijn er ontstaan? Denk aan het niet belangrijk zijn, het er niet bij horen, niet goed genoeg zijn, alles fout doen, niet leuk zijn. Zo zijn er tal van overtuigingen die in je kunnen zitten door negatieve ervaringen. Als kind komen die ervaringen ook nog eens harder binnen.

Je wordt daarnaast geboren met een pakketje dat je gaat uitwerken en leren op aarde. Het is dus van belang wat er in jouw blauwdruk staat geschreven. Wat er in jouw cellen vastligt en hoe het vorm krijgt tot jouw persoonlijkheid. Stel je wilde dit leven zelfliefde leren, dan zul je de situaties naar je toe trekken die hierbij resoneren. De plek waar je bent, je gezin, de omstandigheden etc. Het lichaam, de cellen, hormonen, neurotransmitters etc. hebben ook allemaal invloed op hoe jij je voelt. Net als de familielijnen met al hun trauma’s die doorgegeven kunnen worden. En hoe je bent gaan denken over jezelf heeft invloed op jouw emoties en hoe je naar jezelf kijkt. De overtuigingen zitten opgeslagen in je brein en worden door het leven getriggerd. Hierdoor zul je op bepaalde manieren reageren vanuit een dieper liggend stuk. Als iets je raakt, ga dan naar binnen en kijk wat het is waar je nog in kunt groeien. Zet het om in liefde. Eerst is het belangrijk bewust te worden van jezelf en wat er in je leeft.

Ik voelde me als kind regelmatig eenzaam, de mindere, niet goed genoeg. Ik zocht naar liefde buiten mezelf en ben me gaan aanpassen. Je wilt liefde, gezien worden, erbij horen, meetellen. Dit heb je nodig om te overleven in de groep. Ik heb me ook tijden wel goed gevoeld, maar deze stukken werden altijd wel ergens geraakt. Als puber heb ik me een tijdje heel slecht gevoeld doordat ik me in de steek gelaten voelde, niet op mijn plek was en wilde hier niet meer zijn. Mijn gedachten waren slecht en alles zat dan ook tegen. Ik vond mezelf niets waard en dacht dat niemand het iets boeide of ik hier was of niet. (lees meer hierover een een andere blog) Ik geloofde mijn gedachten. Daarnaast was er een overleden meisje  bij me die niet goed over was gegaan, dat ook niet meehielp, maar wel resoneerde op dat gevoel. Ik kreeg later verkering met Sam en hij heeft me zo geholpen door er te zijn. Dat maakte me gelukkig en trok me uit die situatie. We gingen samenwonen, trouwden, wilden kinderen.(dat niet lukte, lees mijn blog over kinderloosheid) Doordat dat uitbleef werd ik weer bevestigd in mijn gevoel het niet waard te zijn, het niet goed te doen. Ik moest wel een slecht mens zijn. Niet genoeg om van te houden of om bij te zijn. Nog steeds zocht ik buiten mezelf naar liefde. Ik werd me ervan bewust hoe ik in elkaar zat en wat mij gevormd had door te kijken naar mijn leven en uit nieuwsgierigheid naar het hoe en waarom. Ik keek naar alles wat mij gebeurde en probeerde zo goed mogelijk de lessen eruit te halen. De spiegels aan te kijken in mijn leven. Ik kreeg contact met mijn tweelingziel. Dat heeft de ommekeer gemaakt om terug naar mezelf te gaan. Door hem zag ik de liefde die ik in me heb en het vroeg dan ook om alles vanuit een ander punt te gaan bekijken. Een hele grote spiegel die alles liet zien en waarbij we ook tegenpolen waren in sommige dingen. Ik kwam in een rollercoaster van gevoelens en werd ondersteboven en door elkaar geschud.  Alles kwam aan het licht. Zo voelde dat. Wie ben ik? Waar sta ik voor? Wat zijn mijn grenzen? Hoe kijk ik naar mezelf? Wat wil ik in het leven? Ik kreeg later een burn-out met een slaapstoornis en moest de weg naar mezelf terug vinden. Alles viel weg. Alles wat ik had en wat mij maakte tot wie ik was. Alles waaraan ik mij identificeerde. Mijn werk, inkomen, vrijheid en mobiliteit, onze relatie had een deuk opgelopen, veel vriendschappen die ik dacht te hebben… Er was niets meer over en had eigenlijk alleen nog mijzelf. En dat had ik nodig. Mezelf.

Wat mij leerde om van mezelf te gaan houden is mezelf weer echt te gaan voelen en zien. Ik ben gaan mediteren, in verbinding gegaan met wie ik werkelijk ben. Uit het hoofd en terug naar mijn hart. Naar het nu. Ik lag op de bank en kwam in een soort trance. Voelde een enorme liefde. Onbeschrijfelijk en groots. Ik voelde dat dit is wie ik ben. Iets dat je hier op aarde denk ik niet kunt ervaren als mens. Hemels mooi. Door mezelf echt te zien, kon ik niet anders dan daarvan houden en met andere ogen naar mezelf te kijken. Ik was geen slecht mens zoals ik dacht. Mijn intenties zijn altijd goed geweest. Liefde zit in iedereen en in iedereen zit  het vonkje van de bron. Ook in mij. Ik accepteerde mijn pad en transformeerde mijn overtuigingen in mezelf door telkens als zo’n gedachte opkwam, er een andere nieuwe waarheid tegenover te zetten. Ik mag er zijn, ik ben belangrijk, ik tel mee, ik hoor erbij, ik neem mijn ruimte in, ik ben liefde, ik heb vertrouwen in mezelf, ik kan het, ik ben genoeg, ik ben goed zoals ik ben, ik mag fouten maken. Ik ben het gaan voelen en zo kon ik  langzaamaan van mezelf gaan houden.  Stel jezelf de vraag wat liefde zou doen en gun het jezelf. Ik kreeg veel meer rust in mezelf en werd gelukkig met weinig. Wat anderen van mij vonden deed me niet zoveel meer. Ik leerde te leven voor mezelf vanuit mijn hart. Jij bent dan ook de allerbelangrijkste voor jezelf. Je moet het zelf doen, de leiding nemen over jezelf.

Je kunt dus in de stilte gaan en uit het denken komen door bv meditatie, creatief te zijn, te schrijven, wandelen, dansen of sporten. Wie is degene achter jouw gedachten? Maak verbinding met je hart en voel wat het jou te zeggen heeft. Schrijf dit eens op. Als je dit regelmatig probeer dan lukt het al beter. In het begin zul je misschien weerstand voelen, want het egodenken doet dit. Geef niet op en laat gedachten langs gaan zonder er in mee te gaan. Je bent niet jouw gedachten. Bekijk jezelf vanuit een afstandje en voel eens wie je echt bent. Schrijf ook deze dingen op. Het geeft je inzicht in jezelf. Op internet zijn er tal van meditaties te vinden die je hierbij kunnen helpen en ik heb zelf een aantal meditaties gemaakt.

Van jezelf houden, mag dat van jou? Jezelf toelaten en ja zeggen tegen jezelf is iets waar je naartoe groeit. Vaak als je het helemaal zat bent (wat kracht in beweging zet) en er verandering nodig is, komt er wel iets op je pad dat vraagt om naar binnen te keren. Meestal geen leuke dingen, maar deze situaties maken wel het verschil waardoor je, als het goed is, gaat kijken en groeit in jouw processen.

Ik ging mezelf weer liefhebben. Mezelf weer de ruimte geven om hier te zijn. Ben dingen gaan doen die mij blij maakten zoals wandelen, de natuur in met onze honden, de zon in, creatief bezig zijn, ik begon een groentetuintje, ging uitgebreid koken, sporten, ging als het kon leuke dingen doen, shoppen, mezelf verzorgen, in bad, naar de sauna... Mijn man is er altijd voor me geweest en dat had ik nodig. Een vangnet van liefde. Zo mooi hoe zorgzaam en liefdevol hij kan zijn. De vele gesprekken die we altijd nog hebben, fijne avonden bij het vuur met sushi en wijn, hoe we samen groeien door het leven heen. Daar heb ik veel geluk mee. Hij neemt mij helemaal zoals ik ben. Onvoorwaardelijk. Dankbaar ben ik daarvoor. Everybody needs a Sam ;)  Ben jij er voor iemand anders en ook voor jezelf? Het maakt de wereld zoveel mooier! Voel vooral elke dag even wat je nodig hebt, hoe het gaat met jezelf, waar je behoeftes naar uitgaan, wat je jezelf kunt geven en doe dat dan ook echt en voel de dankbaarheid voor wat er wel is.

Eenzaamheid voelde ik vroeger als ik de verbinding met mezelf kwijt was en in gedachten mezelf naar beneden haalde. Gedachten die mijn trilling lager maakten en die ben ik gaan geloven. En alles reageert op die frequentie en zo bleef ik mezelf tegenkomen in een hoop narigheid. Wat was ik toch onzeker, maar moest sterk zijn, niet zeuren en doorgaan. Ik zocht buiten mezelf en mocht dus naar binnen om mezelf echt te leren zien. Zacht voor mezelf te zijn, liefdevol. Een basis die ik niet had. Wat ik ben gaan geloven als waarheid heeft mij gevormd. Het is daarom zo belangrijk om een kind te leren houden van zichzelf, te waarderen en dat het de ruimte in mag nemen om zichzelf te zijn met alle gevoelens en emoties die daarbij horen. Dat het geliefd is, welkom is, het zich gesteund voelt, erbij hoort. Dat het leert dat je niet je gedachten bent. Dat het gezien wordt en naar geluisterd wordt. Dat het zich kan ontplooien. Het kan allemaal veel bewuster. En dat is wel waar het begint. De basis is liefde en dat zou voor iedereen moeten zijn. Hoe pijnlijk dat het voor veel mensen anders is gelopen. Wat er ook gebeurd is, weet dat je prachtig bent en geef jezelf wat je nodig hebt. Luister naar je hart en leer te houden van jezelf. Hoe beter jij in je vel zit, hoe beter de stroming van het leven kan stromen. Je leven kan veranderen in positieve zin.  Ik help je graag hierbij als je dat zo voelt. Ik geef verschillende behandelingen die liefdevol en fijn zijn. Gun het jezelf!

Hoe opener en vrijer liefde kan stromen, hoe mooier alles wordt. Ook voor jou, echt waar…

Verlicht je ziel!

Heb jij hier nog iets aan toe te voegen of wil je jouw ervaring delen? Reageer dan onder dit bericht en draag bij aan een mooiere wereld met elkaar.